Στην άμμο

Κλίκ και ποίημα || Στην άμμο

γράφει ο Μιχάλης Καλιότσος

Σε αυτή τη στήλη θα περιπλανηθούμε κυρίως με τις αισθήσεις. Τις αισθήσεις που γεννούν εικονες.
Και οι εικόνες γεννούν ιστορίες. Ιστορίες που φτιάχνουν ποίηση. Με το βλέμμα. Με το άνοιγμα. Το εσωτερικό. Εικόνες με ένα κλίκ από μέρη της Σαλαμίνας και όχι μόνο. Η εικόνα και η ποίηση ενός τόπου είναι ταυτόχρονα και η εικόνα του κόσμου όλου. Ο λόγος γίνεται εικόνα και η εικόνα μετατρέπεται σε ποίηση.

ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ

Στην άμμο θα ήθελα να βρισκόμουνα.

Ένα βαθιά χωμένο αστείο.

(Και τα επίπεδα πράγματα μ' ενοχλούν,

Εκτός αν πρόκειται για παιχνίδια μωρού

-μόνο τότε)

Η βιασύνη μου είναι μεγάλη, ξέρω το

Νούμερο απέξω αλλά δε μπορώ να υπολογίσω

Το χρόνο. Και δε μου χρειάζεται καν

Χρόνος, μου χρειάζεται

Ορμή. Ναι, αλλά

Το βράδυ πέφτει χωρίς ούτε να σηκώσω

Το χέρι μου. Θα μ' εμποδίσει,

Με σέρνει σαν ένα πτώμα

Από τοίχο σε τοίχο

Κι όταν θα 'χω φτάσει στην οροφή θα

Κοιτάξω το σώμα μου από ψηλά μ' ένα δροσερό

Γέλιο.

Η διαίσθησή μου δεν αποκαλύπτεται

Σε κανέναν. Μόνο παραμιλώντας μεταμφιέζεται

Σε φωτεινή ψευδαίσθηση.

Ελενα Πολυγένη

Φώτο: Μιχάλης Καλιότσος
Ποίημα: Ελενα Πολυγένη