Νεκροί… μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου…

Πάνω από ένα μπέρμπον || Νεκροί… μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου…

γράφει ο Αντώνης Ανδριανός

«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λεύτερος», Ν. Καζαντζάκης.

Είναι εκεί! Μα τους βλέπεις! Περπατούν, μιλάνε, τρέχουν, βιάζονται και αγχώνονται. Όπως και εσύ, όπως και εγώ! Μα, για στάσου!  Να σαι και εσύ εκεί. Να ‘μαι και εγώ! Ζουν ανάμεσά μας, ή μάλλον για να είμαστε πιο σωστοί, αφού τους βλέπεις και τους βλέπω, μάλλον ζούμε ανάμεσά τους. Ζούμε ή απλώς (συν)υπάρχουμε τελικά;
Ο λόγος γίνεται για όλους εκείνους, εσάς, εμάς που “ζούμε’’ η τουλάχιστον όσους προσπαθούν. Όλα εκείνα τα όντα που κρύβονται κουρνιασμένα και φοβισμένα μέσα στα ανθρώπινα προσωπεία που φορούν. Όλα εκείνα τα πλάσματα που οδηγούνται απ’ τους κανόνες και τον
καθωσπρεπισμό. Όλες εκείνες τις μάζες που απ’ την μονάδα διαιρέθηκαν ες αεί σε ένα ατελείωτο αριθμό ομάδων και ακόμα συνεχίζουν και εξακολουθούν να διαιρούνται και να λογομαχούν μεταξύ τους. Σκίζουν τις σάρκες τους στο όνομα κάποιου άλλου, στο όνομα μιας ιδέας που εσφαλμένα ενστερνίζονται και θεωρούν δική τους, κτήμα τους και την ακολουθούν τυφλά. Σε όλες εκείνες τις παρωπίδες που φοράς και φοράω καθημερινά και σε όλα εκείνα τα “πρέπει’’ που έχουν βάλει φραγμούς στις ιδέες και στην σκέψη των ανθρώπων.

Για να κατανοήσουμε, κάπως, καλύτερα την βασική ιδέα πρέπει να φανταστούμε τον εαυτό μας σαν ένα μεγάλο, λαχταριστό γλυκό, με πολλά υλικά, γεύσεις, αρώματα. Όλα τα συστατικά που συνεργάζονται για ένα λαχταριστό αποτέλεσμα. Είναι δύσκολο να φας ένα ολόκληρο γλυκό με μία μπουκιά. Θα σε παιδέψει, δεν θα μπορείς να το μασήσεις, αδύνατο να το καταπιείς και στο τέλος θα σε πνίξει και αντί να το φας θα σε έχει φάει. Τι κάνεις οπότε; Το χωρίζεις σε επιμέρους μερίδες και την κάθε μερίδα ξαναχωρίζεται σε μικρότερες μπουκιές για να χωρούν στο στόμα σου. Έτσι ώστε μπουκιά μετά την μπουκιά να το γευθείς και να το φας ολόκληρο, χωρίς κόπο, χωρίς αντίσταση.


Είμαστε συνεπώς ένα πολυπόθητο γλυκό που οι ‘’κακοί- λαίμαργοι’’ άνθρωποι, με μαχαίρι τον φόβο, μας χωρίζουν σε κομμάτια και μπουκιές, έτσι ώστε να πάρουν τον μέγιστο βαθμό απόλαυσης. Πού και πού κάποιο ψίχουλο μπορεί να στραβοκαθίσει, αλλά με λίγο νερό όλα επανέρχονται στην ηρεμία και το κέικ περιμένει ήρεμα, καρτερικά την επόμενη μπουκιά. Είναι οι έχοντες εξουσία αυτοί που μας χωρίζουν. Πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες από την αρχή των χρόνων είναι οι καλοί ποιμένες που οδηγούν το κοπάδι προς την τελική σφαγή. Βάζουν όρια στην φαντασία μας με το ‘’ πίστευε και ΜΗ ερεύνα’’, σε κάνουν να φοβάσαι έναν ‘’Θεό’’ ( σε όποιο όνομα και αν ακούει) ο οποίος σε έπλασε με αγάπη και σε έκανε ίδιο με αυτόν, σε βάζουν στην διαδικασία να αυτό-τιμωρείσαι κάθε φορά που αμφιβάλεις για αυτά που σου λένε, σε οριοθετούν σε ένα στενό νομικό πλαίσιο γεμάτο παράθυρα και μπαλκονόπορτες που εξυπηρετούν μόνο εκείνους, τοποθετούν ηθικούς και πνευματικούς φραγμούς στο πρόβατο έτσι ώστε να πάει στο χωράφι που θέλουν αυτοί και όχι στο λιβάδι που μπορεί να του τραβήξει την προσοχή και να πάρει μαζί του κι άλλα πρόβατα.

Ας ξυπνήσουμε λίγο και ας δώσουμε χώρο στην φαντασία μας. Μην ντρεπόσαστε για την αμφιβολία σας. Επιβάλλεται να αμφιβάλουμε συνέχεια για όλες τις ιδέες και όλες τις διαφορετικές απόψεις. Πρέπει να ψάχνουμε γύρω μας για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Αυτός είναι άλλωστε ο σκοπός της ζωής, να προσπαθούμε να καλλιεργούμε τον νου μας. Η βασική διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα και τα φυτά είναι το προνόμιο της ελεύθερης σκέψης και της αυξημένης νοημοσύνης. Το μικρόβιο της αμφιβολίας και της θέλησης να ανακαλύψουμε τον κόσμο είναι αυτό που γέννησε τον λόγο, την επιστήμη, την τεχνολογία, την φιλοσοφία, τις θρησκείες και την πολιτική. Μην αφήνεται τις δύο τελευταίες να χρησιμοποιούν τις τέσσερις πρώτες εναντίον σας. Είναι κοινά εργαλεία που πρέπει να τα πάρουμε στα χέρια μας, να δούμε πως λειτουργούν, πού χρησιμεύουν και πώς μπορούν να εξελιχθούν. Με φαντασία και ένα μαχαίρι μπορείς να κάνεις θαύματα μα και να σκοτώσεις. Ας φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο με τα εργαλεία που έχουμε στα χέρια μας και θεμέλια την αγάπη, τον αλληλοσεβασμό και την δημοκρατία.